بر اساس تفکیک نسبی تصاویر از طریق اسپکترورادیومتری در ماهواره آبی ناسا، دانشمندان برای اولین بار از فواصل دور توانستند میزان نور قرمز فلورسنتی که از پلانگتون‌های موجود در اقیانوس‌ها ساطع می شود را اندازه‌گیری و در ادامه، چگونگی تبدیل نور خورشید و مواد مغذی را به غذا از طریق فتوسنتز بررسی کنند.
اکنون که آنها به چنین یافته‌هایی رسیده‌اند، این شیوه بایستی به دانشمندان این امکان را بدهد تا به طور کارآمدی برای سلامتی اقیانوس‌ها اقدام کنند.
آنها تاکنون به چه یافته‌هایی رسیده‌اند؟
در طی دو دهه گذشته، دانشمندان از حسگرهای ماهواره‌ای مختلفی جهت ارزیابی مقدار و توزیع رنگ دانه‌های سبز رنگ کلروفیل که نوعی علامت حیات گیاهان در اقیانوس‌هاست، استفاده کردند. اما با استفاده از اسپکترورادیومتر، "نور قرمز فلورسنت" در سرار اقیانوس‌ها رویت شد.
اسکات دونی، شیمی دانی دریانورد از موسسه اقیانوس‌نگاری وود هول و همکاران مقالات پژوهشی اذعان داشت که: " کلروفیل تصویری از تعداد پلانگتون‌ها به ما می دهد " و در ادامه افزود: " فلورسنت دیدگاهی از چگونگی و نحوه عمل آنها در اکوسیستم برای ما فراهم می آورد."
فلورسنتِ نور قرمز شواهدی در خصوص فیزیولوژی گیاهان دریایی و کارآیی فتوسنتز ارائه می دهد، بخش دیگری از سیستم گردآوری انرژی بر اساس میزان نور و مواد مغذی فعال شده است. برای مثال، میزان فلورسنت زمانی افزایش می‌یابد که پلانگتون‌ها در اثر کمبود آهن، که عنصری اساسی در آب دریاست، تحت فشار باشند. هنگامی که آب، فقر آهن داشته باشد پلانگتون‌ها انرژی خورشیدی بیشتری از خود ساطع می کنند، در مقایسه با زمانی که آهن کافی وجود داشته باشد.
یافته‌های به دست آمده در خصوص فلورسنت از طریق سیستم اسپکترورادیومتر به دانشمندان این امکان را داد تا از طریق پژوهش نشان دهند که در کجا آب سرشار از آهن است و در کجا فقر آهن وجود دارد، و نیز این امکان را به آنها داد تا چگونگی تغییرات آهن و تاثیر آن را بر روی پلانگتون‌ها بسنجند. آهن لازم برای رشد گیاه از طریق خاک‌های بیابانی که از طریق وزش باد به دریا ریخته، تامین می شود و نیز از جریانات ناخوشایندی که در نزدیکی رودها به وقوع می‌پیوندد، رفع می‌شود.
تجزیه و تحلیل داده‌های جدید اسپکترورادیومتر، به تیم تحقیقاتی این امکان را می‌دهد تا مناطق جدیدی از اقیانوس‌ها که تحت تاثیر رسوب و ته نشست آهن قرار گرفته را شناسایی کنند. اقیانوس هند یک اعجوبه منحصر به فرد می‌باشد، زیرا بخش اعظمی از این اقیانوس به صورت فصلی و با تغییر بادهای موسمی همواره "تابان" می‌باشد.
در پاییز، زمستان و به ویژه در تابستان، بادهای جنوب غربی، جریان افیانوس را نا آرام و مشوش می‌کند و بسیاری از مواد مغذی را از اعماق برای پلانگتون‌ها به بالا می آورد. در همین زمان، میزان گرد و غبارهای سرشار از آهن که توسط باد به اقیانوس انتقال یافته کاهش می‌یابد.
دونی خاطر نشان کرد:" در مقیاس چند هفته تا چندین ماه، ما می توانیم واکنش پلانگتون‌ها را نسبت به میزان آهن حاصل از گرد و غبار مشاهده کنیم و حرکت آب‌های سرشار از آهن را از جزایر و قاره‌ها دنبال کنیم."
"در عرض چندین سال و چندین دهه ما می‌توانیم تغییرات جوی و سایر نگرانی‌های بشری را بر روی اقیانوس‌ها در بلند مدت کشف و شناسایی کنیم."
تغییرات جوی شاید بیانگر این حقیقت باشد که هرچه شدت بادها بیشتر باشد، گرد و خاک بیشتری به اقیانوس ها منتقل می شود؛ بر عکس اگر شدت باد کمتر باشد، در نتیجه آب‌ها عاری از گرد و خاک می‌مانند.
برخی از نواحی خشک‌تر و برخی مرطوب‌تر می‌مانند، تغییر نواحی در جایی که خاک‌ها متراکم می‌شوند و یا به هوا انتشار می‌یابند باعث می‌شود تا پلانگتون‌ها به این تغییرات وسیع واکنش نشان دهند.
سوخت فتو پلانگتون‌های تک یاخته‌ای تقریبا در همه اکوسیستم اقیانوس‌ها، مهم‌ترین منبع تغذیه برای جانوران دریایی نظیر زئوپلانگتون تا ماهی و جانوران صدف دار به حساب می‌آید. در حقیقت، فتو پلانگتون‌ها در نیمی از فعالیت‌های فتوسنتزی روی زمین حائز اهمیت هستند. سلامتی این گیاهان دریایی بر روی صید تجاری، میزان جذب دی اکسید کربن در اقیانوس‌ها و چگونگی واکنش اقیانوس‌ها در برابر تغیرات جوی اثر می گذارد.
مایکل برنفلد، زیست شناسی که در زمینه گیاهان دریایی تخصص داشته و در دانشگاه اورگن در کوروالیس تدریس می‌کرد اذعان داشت:
"این بررسی‌ها اولین آزمایش مستقیم برروی سلامتی پلانگتون‌ها در اقیانوس‌ها به حساب می‌آید."
در ادامه بیان کرد:"ما یک ابزار جدید جهت مشاهده تغیرات فتوپلانگتون‌ها به طور مداوم، در سراسر سیارات ابداع کردیم."
آسمان پارس
